Yetiş öğretmenim boğ karanlığı,
Aydınlık olmazsa güneş utansın.
Çağla sen aratma coşmuş ırmağı,
Güller bitirmezse toprak utansın.
Önümde yol göster kılavuzum ol,
Hedefe varmazsam yollar utansın
Yeter ki başımda sen çobanım ol,
Kurda yem olursam dağlar utansın.
İlmin ile nesle şöyle bir serpil,
Nesil göğermezse yağmur utansın.
Mendilini al sen gözyaşını sil,
Eğer ağlamazsa bulut utansın.
Göster öğretmenim barış yolunu,
Silahlar susmazsa zaman utansın.
Bir araya getir kurdu koyunu
Oyun bozulursa bozan utansın.
Selam öğretmenim yürekten selam,
Sana ulaşmazsa yeller utansın.
Ne desem de seni ben anlatamam,
Seni söylemeyen diller utansın.
Kayıt Tarihi : 23.10.2015 16:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!