Ademden bugüne çile mazluma
Onu hakir gören kullar utansın
Yıllardır oynandı türlü oyunlar
Buna alet olan kullar utansın
On beş nüfus bir arada oturan
Fitne yapıp bir birini bitiren
Kardeşi kardeşe her dem kırdıran
Hakkın verdiğini alan utansın
Her zaman rengini değiştiren var
Adam sende deyip geçiştiren var
Bir lokma ekmeğe kendin satan var
Onu bu hallere koyan utansın
Dile dine renge bahane bulanlar
Mal diye insanı alıp satanlar
Çıkar için türlü oyun yapanlar
Sevgi değil silah satan utansın
Eline beline nefsine uyma
Haklıya hakkın ver kendine kıyma
Diline sahip ol, dünya malına
Benim demez Zeynel diyen utansın
Kayıt Tarihi : 6.4.2014 13:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!