Utansın Şiiri - Harun Çirkin

Hergün sabahleyin alırız içtima
Gelenler gidenler hep sıra sıra
Sağ baş sabit bazen,dirsek temasta
Kibirli gözlerle bakan utansın

Herkesten fazla tutarız nöbet
Üstümde gömleğim kırışır elbet
Yazılır hunharca devriye faaliyet
Bunları görmezden gelen utansın

Ayağım nefessiz kalır botumda
Dili olsa konuşsa iki ayağımda
Güzelyurt'tan başlarım Konak yolunda
Selamımı almayan, adam utansın

Dinlediniz mi birgün şu derdimizi
Yenemediniz lanet kibirinizi
Adilmi yazdınız görevimizi
Burnunun dikine, giden utansın

Karakol karakol gezdik şu teşkilatta
Of demedik birgün biz yorulsakta
Kışın ayazında işte bu sıcakta
Saçma sapan görev, yazan utansın

Derdine düşmüşüz şu mültecinin
Parasına göz dikmiş çakalın, itin
İnsan terkedermi toprağın evin
Mülteci cebinden çalan utansın

Görev yaparız biz, az ilerinizde
Böğürtlen,Kural'ı, bir de Merkezimiz de
Onlar Urfa'da Biz Karadenizde
Sıcağın bağrına, diken utansın

Burası Urfa'dır acısı fazla
Tarla takım için düşerler gama
Gurur yapan insanlar aha burada
Hiç yoktan cana, kıyan utansın

Reklam işi olmaz hiç hayatımda
Devletin işidir benim nazarımda
Her ayın on beşi banka sırasında
Hak etmeden maaşını, alan utansın

Bir karakolumuz var durur orada
Aranan şahıslar çıkar arada
Düşmedik mi peşine arada sırada
Bunları görmezden, gelen utansın

Yedi il gezdim bunca sürede
Bazen karakol bazen ilçede
Kaçmadık Hendekte, Şırnak/İdil'de
Geçmişimizi hiçe, sayan utansın

Taklit olmuş işimiz, görüntü veririz
Biz böyle değildik , bak geçmişimiz
Üzüldüm yine de bizim işimiz
Teşkilatı bu hale, sokan utansın

Pay alabilirsin kendine bu şiirde
İster gülüp geçersin, isterse verirsin ifade
Çirkin'im senin için koyar irade
Arkamızdan sinsice vuran utansın,

H.ÇİRKİN
14.06.2024
Ş.URFA/BİRECİK