Ellerinden utanırdı
Eğri büğrüydü parmakları
Gözleri desen şaşıydı
Bacakları çarpıktı
Aynanın önünden geçse
Başını çevirirdi
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Ama neden demedi tek bir gün
Kendinden utanmadı hiç
Biliyordu çünkü yaşamak
İnsanlara rağmen yaşamak.
doğru insanlara rahmen yaşayabilmek en büyğk gururdur
Yasam seni bir pul gibi atardim, ama yasamak istiyorum yinede sana inat!
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta