Utanıyorum her zaman seni düşünmekten.
Gündüzümde, gecemde, rüyalarımda sen.
Allah’ı resulünü, melekleri düşünmek varken,
Utanıyorum her an seni düşünmekten.
Utanıyorum kendime bile söylemediğim sebeplerden
Aşkını gönlüme kazıdım da,
Utanıyorum sevdamı dilimle söylemekten.
Utanmamın sebebi edebimden,
Lakin her dem mutluyum seni sevmekten.
Hastayım ama utanıyorum sensiz iyileşmekten.
Korkuyorum, sana içimi dökmeden göçüp gitmekten,
Ne olur bari sen korkma sevilmekten.
Aziz Fehmi
Kayıt Tarihi : 19.11.2025 09:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!