Vedanın hukmunu salarken kalbime,
Gözlerin gözlerimden utandımı hiç?
Yeminler edipte bu aşkın uzerine,
Dilinden kalbinden utandın mı hiç?
Salınırken hazdan aşkın koylarında,
Çiçeklerden taç yapıpta saçlarıma,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
