4 Ağustos 1999 - Eskişehir
Üşüyorum yașamaktan
Tanrım beni bağışla.
Bir daha doğup, yeniden yenilmenin tohumunu taşır her ölümüm.
İnsanlar uzatmaz ellerini bu karanlığa.
Kurtulmak!
Sonsuz bir kelime.
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta