Üşüyorum yine soğuktan değil.
İnsanların kahpeliklerinden.
Güvenilecek bir insan dahi olmayışından.
Gülüşlerin sahteliğinden üşüyorum yine bugün.
Sarılmak için elimi uzattığım yerlerden batan dikenlerden.
Yüreğimi kanatmalarından.
Menfaat uğruna satılmaktan.
Üşüyorum işte yine bugün.
Saniyelerin geçmeyişinden, sabit kalışından.
Yok hükmünde sayılışımdan.
Diri diri toprağa gömülüşümden.
Üşüyorum işte yine bugün.
Sarırmış yaprak misali daldan kopuşumdan.
Rüzgarın oradan oraya fırlatışından.
Hakikati bilip, adaletsiz düzende oluşumdan.
Üşüyorum işte yine bugün.
Ufacık bir sevgi için, insanların paraya tapışından.
Gerçeklerin yerine, riyakatli tutumlarından.
Kalkan gibi siper olunacağını, sırtımdan hançerlenişimden.
Üşüyorum işte yine bugün.
Deli Bozkurt
Kayıt Tarihi : 14.11.2025 05:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!