Üşüyorum Şiiri - Samet Yıldırım 2

Samet Yıldırım 2
105

ŞİİR


1

TAKİPÇİ

Üşüyorum

Seni sevmek ateşi sevmekle bir
Eller tutuşturur, narından ben yanarım.
Kaldırım taşlarının tozlu aralarında,
Karınca ölüleri gibiyim
Yaşadığımı herkes biliyor
Öldüğümün hiç kimse farkında
Kaç söz verdim şehir hatlarına tutamadığım unuttum
Sabahım öyle dağınık öyle keşmekeş
Ellerimin öyle başıboş ki
Şu an neredeyim bu dönüştüğüm adam kim
Altında yaşadığım bu hangi iklim
Bilemiyorum
Kahkahalar eskidendi
Vapurla deniz eskiden güzeldi
Çalgılarıyla mutripler eskiden oynatırdı beni
Dilenciye para vermek
Velet yanağı okşayıp sevmek
Şöyle deriiin uykulara dalmak geceleri
Eskidendi, çok, çok eskiden
Şimdi gülüşümün tamamı kayıp kimler aldı?
Çizgili bluzun bir tek seni mi sardı?
Keşke ellerini o kadar açıkta bırakmasaydın
Üşüyorum.

Samet Yıldırım 2
Kayıt Tarihi : 11.9.2025 23:00:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!