Üşüyorum Şiiri - Sûzi Kalp

Üşüyorum,
Ellerim ceplerimde gizli,
Sokaklar ıssız, rüzgar deli gibi.
Ne yorgan örter ne güneşin yüzü,
Hasretin soğuk, kırıyor içimi gizli.

Üşüyorum,
Sesin yok, yokluğun var,
Gecenin koynunda titriyor can.
Bir adım uzağımda bile olsan,
Kalbim donuyor, yoksan yanımda yar.

Üşüyorum,
Yıldızlar bile buz tutmuş,
Hayalin gitmiş, yüreğim donmuş.
Bir nefesin gerek, bir selamın sıcak,
Sensiz geçen her an bana uzak.

Üşüyorum,
Bazen bir bakışın eksikliğiyle,
Bazen de hiç söylenmeyen bir sözle.
Bir isim var dudaklarımda,
Yorgan olur, kor olur sevdama.

Üşüyorum,
Kalbimde ince bir sızı,
Adını anınca artıyor ağrısı.
İçimde eksik olan tek bir sözün,
Gecemde yankı olur o güzel gözün.

Üşüyorum,
Bir şehrin ortasında,
Bin insan içinde yalnızlığın ortasında.
Dokunamadığım bir geçmişe,
Geleceği beklerken
Donmuş bir şimdiye...