Üşüyorum Şiiri - Veysel Kızlarkayası 2

Hep bana mı feleğin olur olmaz garezi
Sancılarım depreşir kalbime girer sızı
İliğime işliyor şu gecenin ayazı
Yokluğunda buz kestim inan ki üşüyorum

Gam kasevet kaygılar uykumu böler her an
Sensizlik bir akabe inan gecmiyor zaman
Bu ömrümün son demi bu belkide bu son hazan
Rüzgar esmeye görsün kırılıp düşüyorum

Ne olursun gel atma beni sevdiğim hara
Elaleme oyuncak beni etme maskara
İyileşmek bilmiyor ciğerimde ki yara
Şifa bulmaz yüreği hüzünle taşıyorum

Özür işe yarar mı desem sana pişmanım
Kabustan daha beter sensiz gecen her anım
Bir ümit ver ne olur rahatlasın vicdanım
Eskiyen bu yarayı her saat kaşıyorum

Söz yetmez anlatmaya kelamlar aciz kalır
Şayet dönüp gelmezsen ahlarım seni bulur
Beni bin bir düşünce bitmez kaygılar alır
Bu hayatsa sevgili kahrolsun yaşıyorum

VEYSEL KIZLARKAYASI.