Üşüyorum Şiiri - Mahmut Çiçekdağı

Üşüyorum

Ben şimdi gecenin karanlığında
Seni arıyorum
Hava soğuk üşüyorum
Yarım kalmış rüyalarımı bırakıyorum
Ama mazinin titremesi
Vuruyor gözyaşlarıma
Sokak baştanbaşa sessiz kimsesiz
Lambalar sanki hasretinle küs
Kesik yanıyor
Umutlarım kaldırımlara düşüyor
Üşütüyor hayallerimi
Ve beni
Yıldızlar bir, bir aydınlatıyor
Özlemimi
Seni arıyorum
Sana ağlıyorum
Mosmor olan dudaklarıma yapışıyor
İsminin buseleri
Ellerim cansız bembeyaz
Üşüyorum
Sonbaharın düşen yapraklar gibiyim
Ha düştüm ha düşeceğim
Sensizliğin uçurumunda veda ederken
Gölgen ile
Dertleşirken
Dişlerim zangırdaşıyor
Sensizlikle üşüyorum
Yarınım buza dönüşüyor
Duygularımla
Her yer karanlık ver yabancı
Korkuyorum
Ayrılığın sancısı sevdama
Kanca atması ile
Gitme benden
Gitme yüreğimden
Beni bırakma sevgilim...
Sensiz çok üşüyorum...