Üşüyordum Şiiri - Furkan Diker

Üşümesem yeterdi aslında
Gülüşlerim acılarımın çığlığıymış
Oysa hep sevgi olsun istemiştim
Kışa hazır mıyım bilmiyorum
Karlar işgal ediyordu ruhumu
Soğuyan bir bardak çayın tadı
Satırlarda kaybolan bir şairin şiiri gibi
Kuşlar çoktan göç etmişti
Sessizliği yuttum
Ve üşüyordum

Üşümesem yeterdi aslında
Akşam olunca karanlık sarıyordu yüreğimi
Savunmasız kalıyordum
Gece her rolü oynuyordu
Sonra sobamı yakıyordum ısınmak için
Sen yoktun
Usul usul kar yağıyordu pencereme
Ve üşüyordum

Üşümesem yeterdi aslında
Şiir tadında sevmek istemiştim
Beşinci mevsimi arıyordu gözlerim
Kan damlıyordu kalemimden sen bilmiyordun
Sonra rüzgarın uğultusunu duyuyordum
Bir çığlık bölüyordu karanlığı
Bütün kimsesizliğimle baş başa kalıyordum
Bir faili meçhulden bahsediyordu yastığım
Kardelenler açarken bir aşk öldürülüyordu
Ve ben üşüyordum...