Üşüyor musun ? Şiiri - Kenan Deniz

Pencerelerin buğusuna çizdiğim
Camdan kalp
Ve içine yıldızlar düşen ceylanlar
Her el ele tutuştuktan sonra yeşeren yüzün
Bir karanfilin kasaba dalgınlığında
Buruk sevinçlerle yetinen
İmgesi kentin

Sana hediye işte, mum kokulu odalarda
Yaşamaya susayan nar ağacı
Uykulu kıyıdan inen rüzgar
Manasız şeylerden bahsederken tramvayda
Hızlı kanat açışlarıyla çınlıyor geç saatlerde
Güvercin kuşlarının barınağı
Zamanı , aynaları ve yüreği fısıldayan

Sen biliyorsun nasıl olması gerektiğini
Anlatıyor bakışlarındaki düzlük
Kaç vakittir şurada denizin izleri
Ezbere bir lisanla yıkanıyor yağmur kaç vakit
Ne bulutların serinliği diyorum buna , ne akşam
Nasıl soğuk bu gece bir bilsen
Üşüyor musun ?