Üşüyen Kalem Şiiri - Mine Yılmaz Sevinç

Kalem üşür mü?
Üşüyor işte hemde nasıl?
Ayaza kesiliyor bildiğin
Ordan parmaklarım buz tutuyor,
Uyuşuyor sol yanım soğuktan.
Handanımla savruluyorum
Fırtınada.
Limanlarına vuruyor yüreğimin dalgaları
Alabora olmuş sözcüklerle.
Kifayetsiz artık tüm
Kelamlar.
Belkide sadece susmalı.
Susmalı ki
Yürek konuşsun artık.
Susmalarımın gemileri,
Handanımın limanlarında sabahlamalı
Bitap gecede.
Yorgun,
Naif,
İnce kalbim
Daha ne kadar
Dayanır
Restli rüzgara yoksa?
Alttan esseymiş rüzgar belkide,
Alabora olmacaktı sözcük yüklü gemilerim.
Şimdi mürekkebe bulanmış okyanusta
Sustuklarımdan.
Susar kelamda,
Kalemde
Yürek dile gelince.
Anlamsızlaşır cümleler bir anda.
Yitik dünyamı ararken
Limanlar boyu.

Mine Yılmaz Sevinç
12.Haziran.2022
15:30