Üşüten zaman! Şiiri - Mustafa Cilasun

Su misali akıyordu
Suskunluğun orucuyla anlayana neler anlatıyordu
Ruha temaşa ederek kalbin enginliğinde idrake selam yolluyordu

Ne kadar anlıyordum
Hakikati anlamak için nelerin gayretiyle soluyordum
Nara atan sarhoşun, mekansız garibin, azıksız fakirin nefeslerini

Neden inayet için acizdim
Niçin acılardan yorgunluk duyan sefildim bir bilsem
Arkamı dönüp giderken, vicdanımın sancılarından feragat etsem

Nefesin müddetini bilsem
Hakikatin serinliğinde faziletin perdelerini bir çeksem
Ruhumda muhabbetin feyziyle nefeslerimi bereketlendire bilsem

Kendini bırakmış fakirin
Kalbi sancılar içindeki aç sefilin dertlerine ram olsam
Ruhum için hak olan orucu kalbimle yaşasam ve ayılarak baksam

Kainatı zerreleriyle solusam
Dervişin vecdiyle zikre koyulsam ve aşkı sürurla koklasam
Arifin ihsanıyla insanı anlasan ve temaşa ettiğim ayetlere kansam

Bilmiyorum çok mu istiyorum
Hasredemediğim gayreti neden ve kimden esirgiyorum
Kime gidiyorum ve bilinçaltıma neden bu kadar bağnaz bakıyorum

Yaşamak nefesle barışık olmak mı
Sıhhatsiz olmak nedenlerden içtinap ederek kaçmak mı
Yolun selametini ve yolcunun akıbetini şuurla okuyup anlamak mı

Artık uzaklaşıyorum yazmaktan
Kaçıyorum yazmayı serdetmek için uykuyla yorulmaktan
Dostların hamiyetli nefeslerini duymak için gayrete soyulmaktan

Bin bir bahanesi var meramın
Her ne hikmetse bir türlü anlaşılamıyor bahtsız olan melalim
Tanımadığım ve kalbimde ulvileşen hakkaniyetli dostların hazzıyla

Bir zaman diliminde olmak üzere
Mazeretimi mazur görmelerini istirham ediyorum kederimle
Unutmak en kolay maharetimizdir, fakat anlamda kaybolmak elemdir vesselam