Üşür Ölüm Şiiri - Tahsin Serdar

Hasret içtim sensizliklerimde,
ondandır sızıp kalmalarım,
nefes nefes içime çektiğim,
sabahçı meyhanelerinde.

Üşür ölüm bile,
geçip gider yanımdan,
ben kalırım tek başıma geride,
boş şişelere sarılırım sana sarılır gibi,
neme lazım yatak yorgan.

Hasret içtim sensizliklerimde,
ondan kör belki de gözlerim,
el yordamı çıksam geceden,
yine karanlığa sürükler beni sensizliklerim.