kendi boşluğundan kaçanlar
boğulmaya gider bir başkasına
kanatır bazı kuşluk vakitlerini
yolları ve gülleri yanlış tutanlar
inerler sulara yaslanmak için
inerler… ama boğulmak
kolsuz bir adamın evinde ne arar
kendi derinliğinden kaçanlar
boğmaya gider bir başkasını
yan yana ağlaşan ırmaklar gibi
usulca seslenir hartıralara
siyahtan düştükçe süslenen kırlar
kendi sesinin ayazından kaçanlar
tutsun kendini birazdan kar yağar
kar tutsun kendini… ama üşümek
yanmış bir evin adamında ne arar
Kayıt Tarihi : 6.7.2018 14:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!