Üşüme Şiiri - Haluk Yolsal

Üşüme

Buzdan tomurcuklar açar
Üşürse nisan çiçekleri
Gökyüzü kararır
Bir ufuktan bir ufuğa
Gecikmiş soğuğuyla
Henüz çekip gitmeden mart
Can yakıyor hain,inat

Sararmış bir çiçek gibi
Memeden kesilince bebek
Böceklerle kuşlarla
Meleşen kuzularla
Türkülerle büyüyecek

Önce türküler kirlenir
Santral bacalarıyla boyandığında gökler
Kararır kanatları renk renk kelebeklerin
Çiçek tozları kararır gün ışığıyla
Üşür yürekler