Üşüdükçe Yokluğuna Alışmaktır Aşk

Ne çok iç sesidir damarlarımı dolaşıp
Seven ruhumu perişan eden
Ne özel bir duygudur yüreğimdeki konukluğun
Sesinin kilometrelerine tutunarak
Yüreğinin farklı coğrafyalarını dolaşmak
Ve sen içimde olduğun anlarda
Resmini çizmekti özlem
Bomboş odalara ve sesimi aşamayan odalara
Adını fısıldamak bütün şarkılarda

Dışarıdaki iğrenç yaşamı ellerimin tersiyle itip
Sana yürümek, sesine ışınlanmak
Her sabah senin için doğrulmak yatağımdan
Senin yüreğinin derinliklerine ilerlemek her şafakta
Ağaçlara, dağlara, taşlara varlığını anlatmak
Gönlümdeki konukluğunu kurda kuşa fısıldamak
Ve seninle yaşanacak anların yüceliğini
Ruhuma nakış nakış işlemektir aşk

Üşüdükçe yokluğunda bir ateş yakmak uğruna
İçimin çocuk hazlarını sana taşımak
Kanatlanmak uğruna, yanmak yangınında
Kavrulmak onulmaz ateşinde harınla
Gitmek el ele, kadın bakışlarının dağlarına
Savrulmak seninle uzaklara, çok uzaklara