Üstüne Yağmurları Örtmüştüm

Kapıyı usulca açmıştı ellerin;
Dışarıya,
Yağmura baktım
Ve son kez gözlerine,
Gizliden…

Gözlerindeki buğuya
Dönüp bir daha bakabilseydim eğer;
Çakılırdım, çıkmazdım o kapıdan dışarı
Yalvarırdım sana
Gitmesem diye…

Nafile…
Usulca çıktım o kapıdan dışarı;
Nefesimi tuttum, yutkundum
Bereket versin gök de ağlıyordu
Sonra ardıma bakmadan yürüdüm
Nasıl olsa yağmur yıkıyordu gözyaşlarımı…

Sokak çok kalabalıktı;
Gökyüzünden aşklar düşüyordu yere
Paldır küldür
Her bir damla aşk şahitti gittiğime…

Sonra,
Bütün ayak sesleri kesildi birden
Herkes gözlerime bakıyordu;
Neden başımı çevirip de son kez bakmıyorum diye…

Kulaklarım sende kaldı;
Çıkmıştın kapıdan,
Birkaç adım peşimden gelmiştin
Ayak seslerin kesilince anladım;
Yüzünü yağmurun yıkadığını…

O kapıdan dışarı çıktığımda;
Ardımda bıraktığım bir suç hikâyesiydi
Ve ağladığımı dünya âlem görmüştü,
İyi ki
Senin üstüne yağmurları örtmüştüm
Kimseler görmesin diye ağladığını…