bu kalabalık şehrin yalnız adamıyım
başıboş kaldırımların birinde oturmuşum
yanıbaşımdasın suskunsun konuşmuyorsun benimle
hayal misin yoksa gerçek mi belli değil
solumda işlek bir cadde
masamda yarılanmış bir bardak çay
yabancısıyım bu şehrin iyiki yanımdasın
kaldırımlar suskun caddeler suskun
ve sen tek kelime konuşmadın daha
bir gölgelik bulmuşum sigaramı yaktım şimdi
insanlar koşturuyor hep aynı alışkanlık içinde
yapraklar arasından güneş gözlerimi buluyor
sigaramın dumanı bir keyif ki sorma gitsin
rüzgar dağıtıyor saçlarımı iki çocuk geçiyor önümden
ve sen gülüm tek kelime konuşmadın daha
içimde adım adım yalnızlık geziyor
yorgunum hem, çaresiz derbeder
hem, demirden olmalı yüreğin bu şehirde
sıkışmış kalmışım üstüme gelme...
Kayıt Tarihi : 1.10.2004 21:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)