Üstadım duy beni..
Ağaç bir masanın başındayım,
Ezilmiş sorumlulukların altında, derin bir kasvette,
Yorgun, bıkkın ve bazen huzursuz
Siyaha karışmış, mutsuz eden bir adam oldum,
Sil be artık, tükenmiş bir hayatın ziftini, isini..
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta