yaprak yaprak dökülürken takvimler
kıyısına yaklaşıyoruz ölümün, usta
bir bir tükenirken sevgiler
yaz gelmeden kışı yaşıyoruz usta
vakit hayli geç oldu
kırıldı dalım baykuş kondu
yaşamak hayli zor oldu
vakitsiz vakti yaşıyoruz usta
alışmadım insanın ibnesine
korkağına, çakalına, tilkisine
şaşa kaldım dünyanın hilesine
adamlığı parayla yaşıyoruz usta
üşüyor yüreğim yanlızlıktan
geceler tükenirken avuçlarımda
haber gelmiyor insanlıktan
kalabalık içinde yanlız kaldık usta...
Kayıt Tarihi : 15.1.2016 14:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!