Usta Şiiri - Murat Ağır

Herkes gitti be usta,
Kimse kalmadı etrafta.
Hadi gel, bizde meyhaneye gidelim.
Bir güzel çekelim kafaları.
Yok be usta, fazla kalmayız.
Biraz laflarız, havadan sudan işte.
Kafaları dağıtırız biraz.
Yok be usta, şarkı söyleyemem ben.
Sesim çok kötü, bilirsin.
Çağırırız kemancıyı, o söyler benim yerime.
Yok be usta, o’da gitti herkes gibi.
Bilirim sesi güzeldi o’nun.
Kendi de güzeldi be usta.
O…O..… o’ndan söz etme be usta,
Sabahı buluruz yoksa.
Laf aramızda, hesabı da ödeyemeyiz sonra.
Boş ver dedim be usta, açma işte lafını.
Şurada iki kadeh bir şeyler içip, gidelim sonra da.
Meze etme işte, acılı yüreğimi sofraya.
Hadi usta, hadi, Kaldır kadehini.
Bak, peynirle kavun da var.
Ne de güzel yakışıyorlar, şu meretin yanına.
İç be usta, bir kadeh daha iç.
Meyhaneci, getir bir şişe daha.
Tamam usta, bu son şişe.
Biliyorum be usta, saat geç oldu.
Kafanı da şişirdim senin.
Kusura bakma usta.
Tamam, geliyorum usta. Şu son yudumu da içeyim,
Son toprağı da atayım O’nun üzerine,
Hemen geliyorum usta.
Yok be usta, hesabı unutur muyum hiç.
Gözyaşlarımla ödedim hesabı.
Verecek umudu yokmuş meyhanecinin.
Üstü kalsın dedim ben de.
Ne yapayım be usta,
Bir parça umutla da yaşanmaz ki şu dünyada.
Hadi usta, hadi, kapandı bak ışıklar.
O’ndan bahsetme dedim be usta. Bak, yine yaptık sabahı.
Neyse,
İyi sabahlar meyhaneci.
Sana da iyi sabahlar usta.
Ben mi? Beni boş ver be usta.
Hadi, kalın sağlıcakla.