Usanıp Yılasım gelir Şiiri - Eyup Şahan

Usanıp Yılasım gelir

Erir özüm sarar ipek,
Bal damlıyor petek petek.
İstediğim yalnız bir tek,
Ayşe’mi alasın gelir.

Ben çoban olsam kuzu,
Kaval sesine tevezzu.
Vuslata ermekse mevzu,
Koynunda olasım gelir.

Kavuşmaya var mı çare,
Bu seven yürek biçare,
Ümit ışığında hare,
Saçımı yolasım gelir.

Düşürdü beni ocağa,
Çekildim ben bir bucağa.
Gönlüm takılınca ağa,
Yanında kalasım gelir.

Ayrılığı ölüm bil ki
Ölümden de zordur belki.
Seven gönülden evvelki
Huzuru bulasım gelir.

Çizilir içimde bir hat,
Biri ölüm biri hayat
Eyüp ediyor da sebat
Usanıp yılasım gelir.

Eyüp Şahan
Ankara 13.12.2011