Karanlığın içinde soyduğum
Yaramın kabuğu gibisin
Derin ve kesintisiz çığlıklarım
Gökyüzünü ikiye bölebilecek güçte
…..
Avuçlarımı gökyüzüne açmış
Anafora teslim oluyorum
Yerle göğün birleştiren,
Suyun kalbinden fışkırıyorum.
…..
Bir tanrıça gibi doğuyorum,
Kendi gerçekliğimden
Su ve havanın ellerinde
Yeniden biçimleniyorum.
Düş LemKayıt Tarihi : 20.6.2025 16:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!