Görüşler sınırlı, hayâ sınırsız,
Gönül arzusunca yormaya ürker.
Günden güne çalıp gider de hırsız,
Gören karşısında durmaya ürker.
Namı neye yarar, yiğit ölürse,
Göz görür mü dünya hırsı bürürse?
Soran küçümsenir, hor görülürse,
Cahil bilmese de sormaya ürker.
Kargalar tilkiyi kandırdığından,
Para fazileti kaldırdığından,
Merhemler dertleri azdırdığından,
Tabip yarasını sarmaya ürker.
Her yanda görünen aynı manzara,
Gönlüm dayanmıyor bu ahu-zara,
İlim, irfan ehli çıkmış pazara,
Gerçek damgasını vurmaya ürker.
YAŞ der; şair gibi şair kalmamış,
Her ne yazsam söze dair kalmış,
Edebi âlemde şiir kalmamış,
Ellerim kaleme varmaya ürker!
23.05.1975 / Konya
Kayıt Tarihi : 8.9.2014 00:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!