Unutulmuşum!
Güneşle el ele olan dalım sensizliğinde kırıldı
Ne çok dallar vardı tutabildiğim halbuki
Sıkıca tek sardığım el senin elindi
İçimde ormanlar büyütürken
Arzında yüzdüğüm bir taşın kalbiydi
Anıların külleri savrulurdu gözlerimden
Zamanın siyah zinciri boynumda asılı duran
Biçare, boylu boyunca uzandı sokaklarıma
Sendin durağımdaki kumral saçlarının rüzgarı
Sendin darmadağın eden bu anları
Çiçeklerim vardı senin gülüşünde açan
Bahçem konuşmuyor benimle artık, bu bir figan
Yeşeren dallarımı kırdın direniyorum bu kışa
Anıların kırıntılarıyla avunuyorum bu hayatta
Ateşten damlalar döküldü kalbime
Kefenimdi yapraklar esrik halime..
Gömülüyorum, sarılıyorum köklerime…
Kayıt Tarihi : 15.9.2025 14:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!