Unutulmuş Varlıklar Ansiklopedisi

Cilt 1: Kadınlar

Unutulmuş kadınlar ansiklopedisinde
Sana ben baş köşeyi ayırdım,
Kalbimin bir tür hatıra defterinde....

Kararıyor görüntün, yıllar geçtikçe,
Eskiyor bizim bellediğimiz şarkılar,
Yeni metro hatları açılıyor, kapanıyor,
Mağazada bir yangın çıkıyor, söndürülüyor,
Alkış tutuluyor genç zanaatkara,
Doluyor boşalıyor, doluyor boşalıyor belleğim,
Sana ben bu ciltte binlerce sayfa,
Sana ben bu ciltte binlerce madde,
Sana ben milyon hokka mürekkep verdim....

Yeni zalimler çıktı yeni mazlumlar ile,
Çıkamadı nedense, kurtarıcı peygamberler,
Acı çekiyor kapısının önünde herkes ayrı ayrı,
Herkes ayrı ayrı düşlüyor, umut ediyor, şarkı söylüyor.
Kart yutmada ısrarlı telefon kulübeleri....
Sallanıyor kara kışa başkaldıran çamlar rüzgarla,
Hep yalnız, hep tek kurşun artık, başkaldıranlar,
İktidar oluyorlar, milyon, milyar olunca;
Unuttum onu da, kaç kişi vardı....

Unuttum ismini, yüzünü, yürüyüşünü,
Sen değilsindir şimdi belki sen,
Bilemeyeceğim bunu hiçbir zaman....

Seni ben bu ansiklopedide yüzbin sayfa anlattım,
Hatırlasaydım az’cık, bur’da olmayacaktın....

Unutulmuş kadınlar ansiklopedisinde
Kırmızı pabuçlarını yazdım, yeşil şalını....
Görülmemiştir bu kadar laubali bir madde....

Gazi Üniversitesi, Ankara, 2002

Kaynak: Gezgin, U. B. (2007). Gezgin Şiirleri (2000-2005) [Gezgin’s poetry]. Lulu.