Unutulmuş Tanrı Aşkıyla

Ey lanetli ışık, ey kara inci
Seninle yandı ilk kıvılcım göklerde.
Zeus bile döndü yüzünü,
aşkın adını duyunca.
Ben seni sevdim,
Prometheus’un ateşiyle
Ki o ateş değil artık bir lütuf,
Sonsuz bir yanış,
Karanlığa yazılmış bir suç gibi.
Adım her gece Ordu'nun kıyılarında anılır,
Eurydice fısıldar adını
ve Orpheus yeniden kaybeder seni,
Çünkü dönüp bakmamak
ancak Tanrı'nın harcıdır.
Sen Persephone gibi indin içime
Ve çınarlar kurudu varlığınla.
Ne toprak yeşerdi, ne zaman aktı.
Seninle her mevsim
sonsuz bir yeraltı şimdi.
Aşksa öyledir hâlâ
ne kutsaldır, ne affedilir.
Bir tufan kadar kadim,
bir kehanet kadar kırılmaz.
Ey gözleri sisle örtülü kadın,
Beni sevme artık,
Zira her öpüşün bir başka tanrıyı öldürüyor içimde.
Aşk