Unutulmayanlar...! Şiiri - Sadettin Çetin

Yine gün batmak üzere
ve ben yine tek başıma
Karanlıklar sırdaşım olmuş artık
Sokak köpekleri yoldaşım.
Üzerimde doğum günümde ördüğün kazak
Yanaklarım buz gibi hala
Gözlerimde cayır, cayır yanan uykusuzluk var.
Beynimde zonklayan bir bıçak gibi ihanetin
Anılar hep peşimde.
Kime güvendinde gittin ellere
Beni böyle mahsun beni böyle
çaresiz bırakıp
Kime güvendinde gittin ellere.
Ne ölmek geliyor içimden,
Nede kızıp sana bırakmak kendimi boşluğa
Nasıl bir çelişki bu, nasıl bir karmaşa
Nasıl bir dünya bu yaşanılan
Hiçmi korkmadın, hiçmi ağrımadı yüreğin
Hiçmi kalmadı insafın
Kime güvendinde gittin ellere
Beni böyle mahsun beni böyle
Çaresiz bırakıp
Kime güvendinde gittin ellere