Yokluğunda ne ateşleri hasretimle yaktım da
Bir seni yakamadım, beni yaktığın gibi
Çölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seni
Sense araya korkular koydun.
Yasaklar koydun...
Bitmez tükenmez engeller koydun
Devamını Oku
Bir seni yakamadım, beni yaktığın gibi
Çölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seni
Sense araya korkular koydun.
Yasaklar koydun...
Bitmez tükenmez engeller koydun
Gerçek hissiyatla kaleme alınmış içli bir çalışma...Dönmek cesaret ister, tıpkı yaşamaya direnmek gibi. Yaşama tutunmak cesaretin gereği ya zaten.İster daktilo tuşları arasında, ister dağların kovuğunda fark etmez...Unutulmayı, unutulmamayı unutmamak ve sanatla süreklileştirmek cesarettir. Tüm gerçekleri var saymak, yok saymaktan çok daha ağrılı...Ama hislerin kötürümleşmediği ve hayat belirtisi taşıdığı anlamına geliyor. Bu da yaşamak demek, ölmek değil!
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta