Üzgün çocukluğumun çılgın heyecanı
Bir sen düşler kimsesiz hayaller
Yalnızlığı yaşatır, şu yorgun ömür
Her akşam, her akşam
Yastığıma kafamı koyduğumda
Tek tek damlarken gözyaşlarımı
Yüreğimde damıtırken
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta