Unuttum Ben Seni Şiiri - İlker Gülbahar

İklimin iklimimdi kıyıma vurdu dalgalar.
Kumdan yüreğimi yıkınca unuttum ben seni.
Her geri adımınla fikrimde dönen halkalar,
Aklımı buzlarla, yakınca unuttum ben seni.

Rengin aslını hiçe sayıp maviyi düşledin.
Kader burkunca bileğini birden yavaşladın.
Başladın eskimiş hayata, yediden başladın.
Yazgımdan adını, sökünce unuttum ben seni

Üç beden büyüktü, aylara vadelenmiş sancım.
Dudak uçuklattı, alnıma çizilmiş kazancım.
Var ile yok arasına damlatıldı sevincim.
Varlığı yokluğa, dökünce unuttum ben seni.

"Kapandı." dersem doğru mudur bağrımdaki yara?
Kısalmıyor dünümle aramda gezinen süre.
Hesaplaştım kırk üç yıl denen alçakla kaç kere,
Tozlanmış resmine, bakınca unuttum ben seni.

Sağanaktı hasretin yorulmadım, ıslanmadım.
Hala aynı deliyim değişmedim, uslanmadım.
Rüzgarın esip geçti, bir kez bile seslenmedim.
Sabrımı dişimle sıkınca unuttum ben seni.

23 Mayıs 2016 Mersin