Sen hep giderdin,ben arkandan öylece boynu bükük bakakalırdım.
Canım acırdı...
Sustukça,özledikçe,en kötüsü de yaşamaya devam ettikçe...
Acılarımı uyutmak için sığındığım,fakat her seferinde seni ve sevgimi kaybettiğim
soğuk rüyalarım vardı.
İki göz evimin çatlak duvarlarına her gece "sen" diye yalnızlığı harç yapıp sıvardım.
Ve yine "sen" diye fakir gönlümü avuturcasına,zamansız ölümlere sığınırdım.
Bakakalırım giden geminin ardından;
Atamam kendimi denize, dünya güzel;
Serde erkeklik var, ağlayamam.
Devamını Oku
Atamam kendimi denize, dünya güzel;
Serde erkeklik var, ağlayamam.