Aldığımız her nefes zifir zindan bir leke gibi yapışırken ruhumuza,
Biz ille de bir gelecek diye yapıştık hayata..
Unuttuk, unutturulduk....
Ne zaman böyle yağsa bulutlar
Bir Cemal Süreyya şiiri fısıldardı rüzgarlar
Ciğerlerimize yapışan o toprak kokusunu,
Unuttuk......
Ne zaman canım sıkılsa, aklıma geliyorsun
Ve ne zaman aklıma gelsen, canımı sıkıyorsun...
Yani hep canım sıkkın, aklımdan çıkmıyorsun
Ya da hep aklımdasın, canımı sıkıyorsun...
Devamını Oku
Ve ne zaman aklıma gelsen, canımı sıkıyorsun...
Yani hep canım sıkkın, aklımdan çıkmıyorsun
Ya da hep aklımdasın, canımı sıkıyorsun...
Şiiri okudum, irkildim bir anda...
Sahi biz ne kadar unutkan olduk? Niye unutuyoruz 'en yakınımızda' duranı bile?
Unutur insan.. Gayet doğal... Ama 'kendini', ne olduğunu, nerden geldiğini, nelerden vaz geçtiğini nasıl unutur?
Derinlemesine bir şiirdi.. Kutluyorum Canan Hanım...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta