Aldığımız her nefes zifir zindan bir leke gibi yapışırken ruhumuza,
Biz ille de bir gelecek diye yapıştık hayata..
Unuttuk, unutturulduk....
Ne zaman böyle yağsa bulutlar
Bir Cemal Süreyya şiiri fısıldardı rüzgarlar
Ciğerlerimize yapışan o toprak kokusunu,
Unuttuk......
Bir nisan akşamı,serin bir günün,
Şark'ın bu sevimli,güzel köyünün
Cenneti andıran bir akşamıydı.
Sizi ilk balkonda gördüğüm gündü,
Yüzünüz sararmış gibi göründü,
Devamını Oku
Şark'ın bu sevimli,güzel köyünün
Cenneti andıran bir akşamıydı.
Sizi ilk balkonda gördüğüm gündü,
Yüzünüz sararmış gibi göründü,
Şiiri okudum, irkildim bir anda...
Sahi biz ne kadar unutkan olduk? Niye unutuyoruz 'en yakınımızda' duranı bile?
Unutur insan.. Gayet doğal... Ama 'kendini', ne olduğunu, nerden geldiğini, nelerden vaz geçtiğini nasıl unutur?
Derinlemesine bir şiirdi.. Kutluyorum Canan Hanım...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta