İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı
Önce hafiften bir rüzgar esiyor;
Yavaş yavaş sallanıyor
Yapraklar ağaçlarda;
Uzaklarda, çok uzaklarda,
Sucuların hiç durmayan çıngırakları
Devamını Oku
Önce hafiften bir rüzgar esiyor;
Yavaş yavaş sallanıyor
Yapraklar ağaçlarda;
Uzaklarda, çok uzaklarda,
Sucuların hiç durmayan çıngırakları
Şiiri okudum, irkildim bir anda...
Sahi biz ne kadar unutkan olduk? Niye unutuyoruz 'en yakınımızda' duranı bile?
Unutur insan.. Gayet doğal... Ama 'kendini', ne olduğunu, nerden geldiğini, nelerden vaz geçtiğini nasıl unutur?
Derinlemesine bir şiirdi.. Kutluyorum Canan Hanım...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta