Unuttuğun Yerden Öpüyorum

Unuttuğun Yerden Öpüyorum

Sessizce seni düşünüyorum...
Uçsuz bucaksız bu ummanda,
Bitmeyen yollarda nemli gözyaşlarımla seni bekliyorum.
Bir tebessüm etsen gözlerinle,
Yer yerinden oynasa,
Seller, heyelanlar, depremler olsa,
Altında kalsam,
O karanlıkta bile gülüşümde gizli olacaksın...

Son nefesimi vermeden önce,
Gülüşüne bir kez daha,
Gözlerim açıkken dokunabilsem,
Zaman dursa,
Ve gözlerimin gözlerine sarkıntılığı kalsa sadece giderken...
Arkandan dökülen gözyaşlarım kalsın,
Umudum sesine,
Hasretim kalbine,
Sevgin; ellerimle dokunamayan saçlarının ardında kalsın hüznüm...

Ben olmasam da,
Gelmesem de,
Seni görmesem de,
Bil ki...
Aynı matemde, aynı yerde seni bekleyeceğim.

Giderken bana armağan ettiğin o gülüşlerin,
Bir yıldız gibi sönecek bu korlanmış yüreğimde.
Unutma...
Seni sevmem bir tesadüf değildi.
Ben seni sensizliklerimde sevdim.
Sen yokken bile varlığını gözümün önüne getirip sevdim...

Belki beni çoktan unuttun bile,
Ama bil ki;
Senin beni unuttuğun yerde,
Ben seni yeniden seviyorum.

Unutulmuş olmak bile güzelken,
Ben seni hatırlamanı istemem…
Sadece...
Unuttuğun yerden öpüyorum
Adını koyamadığım sensizliğim.

Mehmet Bildir
24.01.2025