Unutmuşsun Beni... Şiiri - Hacı Gürbüz

Unutmuşsun Beni

Binbir güzel dileklerimle temennilerimle her sabah sana koşardım, kordum sefer taslarına ayrı ayrı aklıma Allah ne verdiyse, alır dilime koşarak birinde aşk birinde sevgi bazen de yeşil bir elma paylaşırdık, dizeler dilimizde akşama kadar İnternette.

Ne çok şey paylaştık seninle, en mahremimizi bile, gözlerinin içime değdiğini hissederdim uzaktan bile, akşamı beklerdim dört gözle doyamadığım sesini duymayı öyle arzulardım ki, bana sevgi sözleri mırıldanır sahip çıktığını hissettirirdin, bana ve sevgimize.

Güçlüydün umutlar hayaller aşılıyordun sevgiyle her gün sarıp sarmalıyordun benliğimi, gecelerden korkmazdım en karanlık kuytularda bile senin sevgine sarılır uyurdum, kurşun geçirmez bir zırh gibi örtünür üstüme sevgini kapatırdım gözlerimi.

Ben seni böyle sevdim sorgulamadan kapında sevgi dilendim utanmadan, bu sabah sen uyurken baktım heybendekilere sessizce gidiyorsun.

Bir gözüne götüreceklerini koymuşsun, her şeyini almışsın da bir beni unutmuşsun vefasız.

Heybenin öbür gözünde bir nimet gibi dökülmüş boynu bükük paramparça olmuş, kiminin ömür boyu arayıp bulamadığı sevgimi ve aşkı bırakmışsın öylece.

Bir gözü senin olsun heybendeki, dayanabilir’miyim bilmiyorum özlemine hasretine, öbür gözünü silkele giderken ne olur, dökülsün sevgim toprak ananın eline karışsın doğanın koynunda toprağa.

Ya yeniden açıp çıkar yeryüzüne kardelen gibi, ya da biri alır kor ömür boyu kalbine bir nimet gibi, Gürbüz'se kıyamete kadar unutmayacak sözlerini kaybetmeyecek yinede yüreğine bıraktığın bu çok acı sevgini.

H.G