Unutmayı Öğretemezsin Bana

Unutmayı Öğretemezsin Bana

Giderken, ardıma bakmamayı öğütlemiştim kendime,
Yüreğimin yankılarına sağır kesilip,
Unutulacak bir anı olmayı seçmiştim senin gözlerinde.
Ama kim unutabilir kendini bıraktığı bir yerde?
Hangi söz döndürebilir zamanı,
Hangi suskunluk silebilir bir sevdanın izlerini?
Kendi gölgemi senin yanında bıraktım,
Bir iz, bir sızı, bir varlık gibi.
Her dokunuşumda senden kopmaya çalışan,
Ama her seferinde sana tutunan bir parça.
Ne tamamen benim, ne de tamamen senin.

Bazı yaralar kabuk bağlamaz sevgilim,
Açık kalır, kırılgan bir aynanın çatlağı gibi.
Sustukça derinleşir,
Unutmaya çalıştıkça büyür.
Unutmayı öğretemezsin o yaraya,
Unutmayı öğretemezsin bana.
Her adımda biraz daha eksiliyorum senden,
Ama her eksik parçam sana dönmek istiyor.
Unutmak kolaydır derler,
Oysa her gece, unuttukça yeniden hatırlıyorum seni.
Unutmadım seni sevgilim,
Çünkü unutmak, kendini kaybetmektir,
Ve ben, kendimi senin yanında bıraktım.
Unutamam
Seviyorum seni…

Kiyaz