Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Çok anlamlı bir çalışma.
Kimi yerde güller ön safa çıkarılmış, kimi yerde güllerin dikenleri olduğu da hatırlanmış sanki…
Sen’ler diken olmuş; tutan ele batıyor, söyleyen ve seven dile (dil: gönül, lisan) batıyor, şaşmış, donakalmış ruha batıyor.
Ben’ler gül olmuş; tutan ele buram buram sevgi kokmayı, sekteye uğratılmış bir kalbin için için ağlayışını, sabırla – azimle özlemeyi ve beklemeyi öğretiyor.
Sen’leri ben, ben’leri de sen yapabilseydik, kısaca sen + ben = biz olunabilseydi herşey ne güzel olurdu. Ama hayat her zaman buna izin vermiyor ki…
En zoru da ben/cil’leşmek değil midir zaten?.. Terk etmek, yüzüstü bırakıp gitmek, aldatmak… En çekilmezi, en yenilip yutulmazı terk edilmek, bırakılmak, aldatılmak…
“ben sana damla damla ölürken” çok güzel bir ifade; bir yandan da sevgimizi yaşatmayı diye aşkı ve bağlılığı dile getirmek…
Bazen düşünüyorum da biraz kadınsı bir duygu mu? Asla olmadığını biliyorum elbette. Sevmek, gerçekten sevmek, sevilmese de, karşılık görmese de sevmek değil midir?
Gurbeti anlarız anlamasına da hangi yar, hangi yavru? Yar ve yavru sizler değil misiniz? Vatan sevgiliyse başım gözüm üzere, vatan gibi diyar olur mu?
Karmaşık duyguların, tezatların, kimliklerin, açmazların, çıkmazların kızgın gönül tavasında kavruluşunu biz de yana yakıla hissettik.
Sağ olasın değerli şairem.
Kaleminizin gücü hep artsın
Sen bana kurbette olmayı,
Yar yanında, yavru yanında vatansız kalmayı.
Vatansız kalıp da sana kavuşmayı öğret.
Ben sana vatanı nasıl sevmesini öğreteyim.
_____________
yüreğinize sağlık, çok güzel, beğeniyle okudum...
kaleminiz daim olsun...
sevgi ve selamlarımla...
Sayın Efendiyeva çok güzel yazıyorsun. Kutluyorum.
Ben de sana aynı aynı duygularla yüklü bir şiirimi gönderiyorum.
Bende Yürek Çatal
Sana beni getirdim.
Al beni.
Sar beni.
Sev beni.
Sana gözlerimi verdim.
Sevgiyle baksın diye
Sana kalbimi verdim.
Aşkımla çarpsın diye
Sana kollarımı verdim.
Sarmayı öğren.
Ellerimle okşamayı,
Dilimle sormayı,
Ayaklarımla gelmeyi öğren.
Hep kaçtın.
Neden.
Sana beynimi verdim.
Birdüşün.
Bende yürek çatal.
Al birisini
Sevmeyi öğren.
İbrahim Akkaya
Yar yanında, yavru yanında vatansız kalmayı.
Vatansız kalıp da sana kavuşmayı öğret.
Ben sana vatanı nasıl sevmesini öğreteyim.
Allahım vatansız koymasın kimseyi...
GÜZEL BİR SERBEST ŞİİR ELLERİNİZE SAĞLIK SELAMLAR REFİK KUTLU
Ben ki şiirle haşır neşir olan biriyim kendi çapımda lakin şu şiiri okuduğumda aslında şair olmadığımı anladım diyebilirim zira şiirin finali benim bu yorumu yazmama vesiledir. Tam puanımla kutluyorum.
yürğine sağlık çok güzel bir şiir umutla beklemeyi öğrenmeli insan....
ögretmeden gittiler ne yazıkki kutluyorum
SENSİZ YAŞAMAKMI
Geceler gözlerim kapanmaz benim
Gündüz hayal toplar gece satarım
Her kez yatağında derin uykuda
Gelirsin diye ben yola bakarım
“ “ “ “
Hala umudumu yitirmiş değilim
Bir karar verip de bitirmiş değilim
Yüreğim de yanan bir kor gibisin
Yakışını sevdim söndürmüş değilim
“ “ “ “
Senin yerin artık yanan yürekte
Bağlayın urganı dursun direkte
Sensiz yaşamak mı olur neme gerekte
Öleceksek beraber ölelim artık
“ “ “ “
Mahmut Ali BULUÇ 08 02 10
Unutmayı öğret çok güzel bir şiir yüreğinize saglık kutlarım 10 p
sevgili hemşerim necesen mende azariyem ığdırlıyam belki bilirsen nahcıvanın yanında eskiden menim akrabalarım da var osizin oralarda çok yahcı göçek şiir olmuş hoşuma geti sen gül hoş bahtlı kal 10 puan sevgiler gönderiyorum azarbaycana bakıya???**
Bu şiir ile ilgili 58 tane yorum bulunmakta