Sessizliğe emanet ettim adını,
Bir rüzgârın gölgesinde kaybettim.
Ne yazdımsa silindi zamanla,
Unutmak isterken, sana dönüp ezberledim.
Bir beyaz gül soldurdun avuçlarımda,
Kokusunu taşıdım mevsimlerce.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta