Anladım unutulmadığını anlamak,beklemekten tozlanmış bir resmin üzerine gidebiliyorsa ellerin mümkün olabiliyormuş...Ve alıştım yıkılmak,tüm umutlar seni yalnız bıraktığında benliğinden çekip gidiyormuş!
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta