Dudakların emer aşkın tadını/utanır gövdem
bakışların arasından
külhanı maskelerle,
kaygı üreten yamaçlara tırmanıyorsun
efsunlu gözlerini aç ve itiraf et, zamanın imlâsı yok
Akdeniz kıyılarına ulaştı acın, dalgaları biçerek
çocukluğun muydu aramızda
yaban bademli kokularla el sallayan?
Ayrılığa hazır bir cümbüşmüş, çantandaki hediyen
bütün kaleleri dağıttı öfken
şimdi sönmüş küllerden dönüşü deniyorsun
unutma,
ağır adımlarla yürüdüğün yollar
sirenleri bozulan bir sessizliktir.
Gizli sevinçlerimle, sevişen
çıplak ayaklı bir çocuğun bakışıyım peşinden
bir gitarın tellerine
kırılgan ellerimle dokunuyorum
daracık sokaklarda kum tanesi gibi dağılmışım
faytonlar geçiyor üstümden
ağlıyorum, beni duymuyorsun.
Nuri Dağdelen
27/12/2013
Kayıt Tarihi : 28.12.2013 21:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!