Dinmeyen fırtınaların
Uğultusu çarpar sakaklarıma
Güz yaprakları gibi savruluyorum
Yaralı bir hüznün kıskacında
her gece saçlarının kıvrımlarından
Bıkmadan usanmadan
Yüzünün sarnıcına
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
tebrikler hocam hüzünlü ve dertli bir şiir gönlünüze kaleminize sağlık
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta