Unutma Şiiri - Şenol Özcan

Unutma

senle benim aramda
kapkara bir boşluk.

ve benim gözlerim,
güçlü bir savaştan arda kalan
bir viranenin odalarıdır şimdi.

sensizliğin uzun boylu gölgesine karışıyor gölgem.
tut ve çıkart; dibe çöken unutmayı dışarı.
geçmişin dişlilerine sarılmış gelecek — kayıp.

çok bekletmez savaşlar;
öyle birden, sebepsiz gelir.
ıslıklar çal bir günün bitimine;
tut kolundan yıldızların, taşı gecenin alnına.

bulanık sularda yüzüm kirli,
keskin bıçak ağzında terli.

küsme tüm olamayanlara;
acıyi tutmasam, tutamazdım seni.
unutma...