Unutganlığımı unuttum ben yine seni hatırladım
Saçlarından yaptığım uçurtmayı bulutlara uğurladım
Sende unuttuğum bana söz vermiştim seni anmayacağıma
Sözümü tutamadım yine gözlerinde unuttuğum gözlerimi yaşarttım
Madem gidecektin niçin beni de aldın yanına
Bir veda busesiydi benimkisi kondurduğum yanağına
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta