Kerem Muratoğlu - ... Unutabilecek misin ...

Günün ışıldayan yüzüyle kahrolası diye nitelendirdiğin kentin sokaklarında bulacaksın kendini.Birlikte yürüdüğün tüm sokaklar bir anda daralacak,üstüne üstüne gelecektir.Nefesin sıklaşacak,oksijen almakta zorlanacak,hıçkırıklar boğazında düğümlenecek.....boğulacaksın

İnsanların arasına karışıp,teselli bulmak isteyeceksin.Gözüne ilişen herkes düşman gibi gelecektir sana.Aşk'a dair manzaralarla karşılaştığında aşka,O'na ve bu kente lanetler yağdıracaksın.El ele tutuşan sevgililer gözünde bir damla gözyaşına dönüşecektir.Birden O'nun ellerinin sıcaklığını avucunda hissedeceksin.Kendini ıssız bir adanın bilinmeyen limanına terkedilmiş bir harabeye dönüşmüş gemiye benzeteceksin.Vücudunda cehennem ateşinin dayanılmaz korluğunu hissedecek,serinlemek için sığ,azgın sulara bırakacaksın kendini.Suyun damlalarında O'nun yüzünü görecek,O'ndan kurtulabilme azmini kendinde bulamayacak,aşkının derinliğinde boğulacaksın....

Kendini dört duvar arasına hapsedeceksin.Birazcık teselli bulmak için müziğe başvuracaksın.O'nu sana hatırlatacak,ayrılıktan dem vuran şarkıların her bir dizesinde daha da kahrolacaksın.Ne yapacağını bilemeyeceksin,hıçkırıklara boğulacaksın

Hayali gözlerinin önünde gitmeyecek,karşılaştığın herkeste O'nu göreceksin.Yanlış insanlarda O'nu arayacak,O insanlarda O'nu yaşamak isteyeceksin ama kimsede bulamayacaksın.Hayal kırıklığına uğrayacaksın.Kendin gibi olamıyacak,kendin gibi davranamayacaksın hiç bir zaman.Teselliyi aradığın kişiye hep rol yapacaksın.Sonra kendinle başbaşa kaldığında,gerçeğin farkına varacak,O'nu bir kez daha anacak,kahrolacaksın.Gecenin hüzün kokan kollarına bırakacaksın kendini.Yastığına işlenmiş kokusunu hissedecek,gecenin tenhalığında kaybolacaksın...