Unut Gitsin Şiiri - Yılmaz Hüsrev

Bu mevsim...
Sevda mevsimi değil güzelim
Öyle derin bakma gözlerime
Yıllardır sevmedim ben inan..!

Unuttum sevmeyi...
Deli akşamları... Çılgın içki sofralarını
Unuttum

Unuttum baharları...
Deli rüzgarların estiği...
Gönül şarkılarını unuttum

Yorgunum inan..!
Acılar denizinde
Nice sevdalar yaktı yüreğimi
Nice sevdalar tüketti sevdalarımı...

Yorgunum inan..!
İnan sana göre değilim ben
Benim saçlarımda aklar
Yılların yangınları yüreğimde

Oysa sen…
Mutluluk dolu bir hayatın
En güzel mevsimindesin...
Orkideler gibisin rengarenk
Umut dolusun... Sevgi dolusun…

İstemem kar çiçeğim, senin mutsuzluğunu
İstemem kalbindeki çiçekler açmadan solsun
Seveceksen eğer...
Kendine göre birini bul
Kartanem beni unut.

Ben sana göre değilim kar çiçeğim.
Yüreğimde nice fırtınalar
Nice yıkıntılar bırakıp gitti
Ben sana göre değilim
Gül yüzlüm unut gitsin

Bir gün nasılsa küllenecek
Yüreğindeki ateş
Bahar yağmurları yağacak
Umutsuz gecelerine...
Gönlünde nice ateşler yanacak kim bilir..!
Unut gitsin…

Yalvarırım...
Bırak ellerimi...
Sen ilk baharsın…
Bütün mevsimleri, kucaklayacak gülüşlerin
Güneşi ateşinle yakacaksın
Unut gitsin…

Öyle bakma gözlerime
Şiir gözlüm, öyle bakma...
Yanardağlar misali suskun yüreğim benim
Bu kalbimde...
Yeni bir yangın çıkartma

Farzet ki..! Beni hiç tanımadın
Farzet ki...! Beni hiç sevmedin
Kar çiçeğim…
Beni unut!

Seni ilk gördüğümde
Gözlerinde yandı yüreğim
Ateş gibidir sevdan bilirim...

Git...
Ardına bile bakmadan
Unut beni…

Bil ki..! Ben sana göre değilim
Çaresizlik sarmış kollarımı
Bil ki..! Sevginle ayaktayım

Sen hayat yolunda
İlk duraktasın güneş yüzlüm
Oysa ben...
Son duraktayım
Unut gitsin…