Yüreğini avuçlarıma koyduğunda anlamıştım...
”Sana ihtiyacım var, gel" dediğinde anlamıştım.
Elin elime değmeden avuçlarım terledığınde anlamıştım.
Elimde kır çiçekleriyle seni bekledığim de anlamıştım.
Seni kaybetme korkusuyle güneşi karşıladığım da anlamıştım.
Anlamıştım işte.
Ama sen hiç beni anlamadin ki!
Şımdi sen mi yoksa ben mi diyeceksin?
Artık ne fark eder ki ?
Ha sen, ha ben!
Unut gitsin...
Kayıt Tarihi : 20.8.2021 17:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!